Evdeysen veya sevdiğin şeyleri yapmaya vakit bulabiliyorsan bunun mutluluğu her şeye değer değil mi? Bir de aması olmasa. Yok mu beklemeler...O kadar sıkıldım ki beklemelerden.
Şimdi yine arayış ve bekleyiş süreci başladı benim için. Kaç yerle görüşmeye gittim sayısını unutmak üzereyim. Kimi oldukça iyi geçti kimi rengini bile belli etmedi. Hepsinin ortak yanı bekleyişlerime yenilerini eklemeleri oldu.
Öğle vakti telefon çaldı , o çok istediğim işten, bu sefer değdi galiba dedim. Yanılmışım o ses malesef özgeçmişimin ilerde doğabilecek pozisyonlar için saklanacağını söylüyordu.
Hayırlısı değilmiş dedim, teşekkür ederek. Kafamı dağıtmak için hemen dünden bitirdiğim etaminimi çerçeveledim. Promosyon çerçeve boyanıp ta etaminle buluşunca kendini tanıyamadı. Nereye koysam nereye assam bilemedim. Duvarda geri dönüşü zor olan hasarlar yaratmayıp sevgiliden yardım almaya karar kıldım sonunda.
Sümbülün saksısını da iki üç gün önce boyamıştım. Stencil denemesi yaptım ilk defa, onu da böyle yuvarlak bir yüzeye uygulayınca pek de iyi iş çıkaramadım galiba. Yine de sümbülün enerjisinden olsa gerek bu halini de çok sevdim.
Herkese bekleyişlerin mutlu sonlar getirdiği güzel bir hafta diliyorum.
Sevgiyle kalın ♥
Edit: İşlemek isteyenler için şablon.
Edit: İşlemek isteyenler için şablon.
